عارفانه ها
گزیده سخنرانی های مذهبی
بایگانی
- خرداد ۱۴۰۴ (۳)
- ارديبهشت ۱۴۰۴ (۱۳)
- فروردين ۱۴۰۴ (۵)
- اسفند ۱۴۰۳ (۸)
- بهمن ۱۴۰۳ (۸)
- دی ۱۴۰۳ (۱۲)
- آذر ۱۴۰۳ (۱۰)
- آبان ۱۴۰۳ (۱۲)
- مهر ۱۴۰۳ (۶)
- شهریور ۱۴۰۳ (۸)
- مرداد ۱۴۰۳ (۹)
- تیر ۱۴۰۳ (۱۰)
- خرداد ۱۴۰۳ (۱۱)
- ارديبهشت ۱۴۰۳ (۴)
- فروردين ۱۴۰۳ (۳)
- اسفند ۱۴۰۲ (۵)
- بهمن ۱۴۰۲ (۹)
- دی ۱۴۰۲ (۱۵)
- آذر ۱۴۰۲ (۱۲)
- آبان ۱۴۰۲ (۱۲)
- مهر ۱۴۰۲ (۱۲)
- شهریور ۱۴۰۲ (۱۲)
- مرداد ۱۴۰۲ (۸)
- تیر ۱۴۰۲ (۹)
- خرداد ۱۴۰۲ (۱۱)
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۱۸)
- فروردين ۱۴۰۲ (۱۸)
- اسفند ۱۴۰۱ (۱۴)
- بهمن ۱۴۰۱ (۱۰)
- دی ۱۴۰۱ (۳)
- آذر ۱۴۰۱ (۱۱)
- آبان ۱۴۰۱ (۵)
- مهر ۱۴۰۱ (۱)
- مهر ۱۴۰۰ (۱)
آخرین مطالب
پیوندهای روزانه
الَّذِینَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ
آنها که نمازها را پیوسته بجا می آورند،
سوره المعارج آیه 23
چندین ایه بعد می رسیم دوباره به نماز:
وَالَّذِینَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ
و آنها که بر نماز مواظبت دارند،
سوره المعارج آیه 34
در سجده چشم هیچ جا را نمی بیند. ندیدن غیر و فقط خدا رادیدن. نماد توحید ذاتی.
#سخنران استاد قاسمیان
گزیده منبرها
یَا صَاحِبَیِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ
ای دوستان زندانی من آیا خدایان پراکنده بهترند، یا خداوند یکتای پیروز؟
سوره یوسف آیه 39
#سخنران استاد فیاض بخش
به به چه روایتی.
البته که مناظره نیست معاشقه هست. درس است برای شیعیان.
برای سجده شکر.
الله اکبر الله اکبر بگوییم صد مرتبه همان طور که قبل از زیارت جامعه کبیره مستحب است الله اکبر بگوییم.
داور رو ببینیم چه می کنه ^_^
در توضیح این روایت زیبا روایت زیر هم ببینیم خوب است:
امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه مرج البحرین یلتقیان فرمود: علیّ و فاطمةعلیهما السلام بحران عمیقان، لایبغی احدهما علی صاحبه، یخرج منهما اللؤلؤ و المرجان، الحسن و الحسین علیهما السلام(79) علی و فاطمه علیهما السلام دو دریای عمیقند که هیچیک بر دیگر تجاوز نمیکند و از این دو دریا، لؤلؤ و مرجانی چون حسن و حسین علیهما السلام خارج میشود.
--------------
79) تفسیر قمی
#سخنران استاد طاهرزاده
گزیده شرح اداب الصلاه امام خمینی ره
آداب الصلاه امام خمینی ره ص ۲۵۲:
اما به حسب عرفان اصحاب قلوب فانیه در بعض حالات خاصه، جمیع نعم و تمام کمال و جمال و جلال صورت تجلّی ذاتی است، و جمیع محامد و مدایح به ذات مقدّس حق تعالی مربوط است؛ بلکه مدح و حمد از خود او به خود او است؛*[5] چنانچه اشاره به این معنی است تعلّق «بسم اللّه » به «الحمدللّه ».
و بدان که سالک الی اللّه و مجاهد فی سبیل اللّه نباید به حدّ علمیِ این معارف قناعت کند و تمام عمر را صرف استدلال که حجاب بلکه حجاب اعظم است کند، چون که طی این مرحله با پای چوبین[6] بلکه با مرغ سلیمان[7] نیز نتوان کرد؛ این وادی وادی مقدّسین است و این مرحله مرحلۀ وارستگان. تا خلع نعلین حبّ جاه و شرف و زن و فرزند نشود و القاء عصای اعتماد و توجه به غیر از یمین نگردد، به وادی مقدس که جایگاه مخلصان و منزلگاه مقدسان است قدم نتوان گذاشت. اگر سالک به حقایق اخلاص در این وادی قدم زد و پشت پا به کثرات و دنیا ـ که خیال اندر خیال است ـ زد، اگر بقایایی از انانیّت مانده باشد از عالم غیب از او دستگیری شود، و به تجلّیات الهیّه جبل انّیّت او مندک شود و حال «صعق» و «فنا» برای او دست دهد. و این مقامات در قلوب قاسیه، که جز از دنیا و حظوظ آن خبری ندارند و جز به غرور شیطانی با چیز دیگر آشنا نیستند، سخت ناهنجار آید و به بافتۀ اوهام آن را نسبت دهند؛ با آنکه فنایی را که ما اکنون در طبیعت و دنیا داریم ـ که بکلّی از تمام عوالم غیب که در هر جهت و حیثیّت ظاهرتر از این عالمند، بلکه از ذات و صفات ذات مقدّس که ظهور مختصّ به ذات او است غافل هستیم و برای اثبات آن عوالم و ذات مقدس حق جلّ و علا متشبّث به ذیل برهان و استدلال می شویم ـ به مراتب غریب و عجیبتر است تا آن فنائی که اصحاب عرفان و سلوک ادعا می کنند.
#سخنران استاد فیاض بخش
وقتی این همه ثواب برای ذکری گفته می شود یعنی بشینیم فکر کنیم روی ذکر، با توجه بگوییم و ....
#سخنران استاد قاسمیان
نهج البلاغه
نامه 45 - نامه به عثمان بن حنیف انصارى در پرهیز از گرایش حاکم به سرمایه داران
أَ تَمْتَلِئُ اَلسَّائِمَةُ مِنْ رِعْیِهَا فَتَبْرُکَ وَ تَشْبَعُ اَلرَّبِیضَةُ مِنْ عُشْبِهَا فَتَرْبِضَ وَ یَأْکُلُ عَلِیٌّ مِنْ زَادِهِ فَیَهْجَعَ قَرَّتْ إِذاً عَیْنُهُ إِذَا اِقْتَدَى بَعْدَ اَلسِّنِینَ اَلْمُتَطَاوِلَةِ بِالْبَهِیمَةِ اَلْهَامِلَةِ وَ اَلسَّائِمَةِ اَلْمَرْعِیَّةِ
آیا سزاوار است که چرندگان، فراوان بخورند و راحت بخوابند، و گلۀ گوسفندان پس از چرا کردن به آغل رو کنند، و على نیز همانند آنان از زاد و توشۀ خود بخورد و استراحت کند؟ چشمش روشن باد! که پس از سالیان دراز، چهارپایان رها شده، و گلّه‌هاى گوسفندان را الگو قرار دهد
طُوبَى لِنَفْسٍ أَدَّتْ إِلَى رَبِّهَا فَرْضَهَا وَ عَرَکَتْ بِجَنْبِهَا بُؤْسَهَا وَ هَجَرَتْ فِی اَللَّیْلِ غُمْضَهَا حَتَّى إِذَا غَلَبَ اَلْکَرَى عَلَیْهَا اِفْتَرَشَتْ أَرْضَهَا وَ تَوَسَّدَتْ کَفَّهَا فِی مَعْشَرٍ أَسْهَرَ عُیُونَهُمْ خَوْفُ مَعَادِهِمْ وَ تَجَافَتْ عَنْ مَضَاجِعِهِمْ جُنُوبُهُمْ
خوشا به حال آن کس که مسئولیّت‌هاى واجب را در پیشگاه خدا به انجام رسانده و در راه خدا هر گونه سختى و تلخى را به جان خریده، و به شب زنده‌دارى پرداخته است، و اگر خواب بر او چیره شده بر روى زمین خوابیده، و کف دست را بالین خود قرار داده، و در گروهى است که ترس از معاد خواب را از چشمانشان ربوده، و پهلو از بسترها گرفته
وَ هَمْهَمَتْ بِذِکْرِ رَبِّهِمْ شِفَاهُهُمْ وَ تَقَشَّعَتْ بِطُولِ اِسْتِغْفَارِهِمْ ذُنُوبُهُمْ أُولٰئِکَ حِزْبُ اَللّٰهِ أَلاٰ إِنَّ حِزْبَ اَللّٰهِ هُمُ اَلْمُفْلِحُونَ
و لبهایشان به یاد پروردگار در حرکت و با استغفار طولانى گناهان را زدوده‌اند: «آنان حزب خداوند، و همانا حزب خدا رستگار است
فَاتَّقِ اَللَّهَ یَا اِبْنَ حُنَیْفٍ وَ لْتَکْفُفْ أَقْرَاصُکَ لِیَکُونَ مِنَ اَلنَّارِ خَلاَصُکَ
پس از خدا بترس اى پسر حنیف، و به قرص‌هاى نان خودت قناعت کن، تا تو را از آتش دوزخ رهائى بخشد
#سخنران استاد فیاض بخش
خاطره ی ابتدایی صوت به نقل از ایت الله صدر است که یک ایه سی شب سی مدل تفسیر می شه.
توصیه مهم علامه مجلسی:
اقرب طرق الی الله انس با قرآن.
انس منظم با تدبر.
# سخنران استاد فیاض بخش
فَمِنْهَا عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَعْقُوبَ ـ قدِّس سرُّه ـ بِإسْنادِهِ عَنْ أبِی عَبْدِالله ـ عَلَیْهِ السلامُ ـ قالَ: مَنْ زَهَدَ فِی الدُّنْیا أثْبَتَ الله الْحِکْمَةَ فِی قَلْبِهِ، وَ أنْطَقَ بِهَا لِسَانَهُ، وَ بَصَّرَهُ عُیُوبَ الدُّنْیَا داءَها وَ دَواءَها، وَ أخْرَجَهُ مِنَ الدُّنْیَا سالِمَاً إلَی دارِ السَّلامِ.[6]
از زهد در دنیا و اعراض از آن نور حکمت که راهنمای طریق سعادت و وصول به مقام کمال انسانیّت است، در قلب ثابت و برقرار شود، و از قلب جریان به زبان پیدا کند، چنانچه در باب اخلاص نیز وارد است که: «کسی که چهل روز برای خدا خالص شود، چشمه های حکمت از قلبش به زبانش جریان پیدا کند».[7]
اخلاص نیز با زهد حقیقی در ترک آمال و مقاصد خود شریک است، و حقیقت حکمت با ظلمت خودخواهی و خودبینی مضادّ و منافر است، و نیز تا محبت دنیا و زخارف آن در قلب است، از عیوب آن محتجب است؛ زیرا که پردۀ محبّت ضخیم ترین حجابها است، چنانچه گفته اند: حُبُّ الشَّی ءِ یُعْمِی وَ یُصِمُّ.[8]
تا محبت دنیا و رغبت به آن در قلب جایگزین است، عیبهای آن، همه حسن می نماید و زشتیهای آن جمیل و جمال نمایش دهد. آن روزی خدای تعالی عیبهای آن را به ما بفهماند، و درد و درمان را به ما ارائه دهد که قلب را از محبّت دنیا تهی و از سرخ و زرد آن اعراض کنیم. پس چون این حجاب غلیظ خرق شد، عیبهائی که به صورت خوبی و نیکوئی و جمال خودنمائی کرده
بود، از پرده بیرون افتد و چون انسان درد و درمان را فهمید، راه سلوک بر او روشن شود و طریق اصلاح برای او آسان گردد.
کتاب تهذیب نفس وسیروسلوک ازدیدگاه امام خمینی ره ۵۱۴
#سخنران ایت الله محمد شجاعی ره
دعای اولیا بیشتر دعاهای کلی خیر هست مثل عاقبت بخیری و ...
بشنو اکنون قصهٔ آن ره‌روان
که ندارند اعتراضی در جهان
ز اولیا اهل دعا خود دیگرند
که همی‌دوزند و گاهی می‌درند
قوم دیگر می‌شناسم ز اولیا
که دهانشان بسته باشد از دعا
از رضا که هست رام آن کرام
جستن دفع قضاشان شد حرام
در قضا ذوقی همی‌بینند خاص
کفرشان آید طلب کردن خلاص
حسن ظنی بر دل ایشان گشود
که نپوشند از عمی جامهٔ کبود
#سخنران آیت الله محمد شجاعی ره در بالا
نشانی: الکافی ج ۲، ص ۱۶
عنوان باب: الجزء الثانی > کتاب الإیمان و الکفر > بَابُ اَلْإِخْلاَصِ
قائل: امام صادق (علیه السلام)
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْمِنْقَرِیِّ عَنْ سُفْیَانَ بْنِ عُیَیْنَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ : فِی قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً » قَالَ لَیْسَ یَعْنِی أَکْثَرَ عَمَلاً وَ لَکِنْ أَصْوَبَکُمْ عَمَلاً وَ إِنَّمَا اَلْإِصَابَةُ خَشْیَةُ اَللَّهِ وَ اَلنِّیَّةُ اَلصَّادِقَةُ وَ اَلْحَسَنَةُ ثُمَّ قَالَ اَلْإِبْقَاءُ عَلَى اَلْعَمَلِ حَتَّى یَخْلُصَ أَشَدُّ مِنَ اَلْعَمَلِ وَ اَلْعَمَلُ اَلْخَالِصُ اَلَّذِی لاَ تُرِیدُ أَنْ یَحْمَدَکَ عَلَیْهِ أَحَدٌ إِلاَّ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَلنِّیَّةُ أَفْضَلُ مِنَ اَلْعَمَلِ أَلاَ وَ إِنَّ اَلنِّیَّةَ هِیَ اَلْعَمَلُ ثُمَّ تَلاَ قَوْلَهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلىٰ شٰاکِلَتِهِ » یَعْنِی عَلَى نِیَّتِهِ .
سفیان بن عیینه گوید: امام صادق علیه السّلام راجع بقول خداى عز و جل:«تا بیازماید شما را که کدامیک نیکو کردارترید،(آیه دو سوره ملک» فرمود: مقصود پرکردارتر نیست، بلکه مقصود درست کردارتر است، و درستى همانا خشیت از خدا و نیت صادق و کار نیک است. سپس فرمود: پایدارى بر عمل تا خالص ماند، سخت‌تر از خود عمل است و عمل خالص آنست که: نخواهى هیچ کس جز خداى عز و جل ترا بر آن بستاید، همانا نیت همان عمل است، سپس این قول خداى عز و جل را تلاوت فرمود:«بگو همگى طبق شاکله خود عمل میکنند،(۸۴ سوره اسرا) یعنى طبق نیت خود.